|
|
| میرتازاپین به
اندازه آمی‌تریپتیلین در بالا بردن خلق مؤثر است، با این وجود این دارو
فاقد آثار آنتی‌کولینرژیک ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای و آثار گوارشی و
اضطراب‌زای SSRIها می‌باشد. این دارو به این علت که بیش از سایر
ضدافسردگی‌های دیگر مؤثر نمی‌باشد و به اندازه داروهای سه‌حلقه‌ای باعث
خواب‌آلودگی می‌شود، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
|
|
|
|
| ریوکستین هنوز
برای فروش در ایالات متحده تأیید نشده است. این دارو به‌طور انتخابی بازجذب
نوراپی‌نفرین را مهار می‌کند و بازجذب سروتونین اثر کمی دارد. بنابراین
این دارو یک تصویر آینه‌ای از SSRIها می‌باشد که از بازجذب سروتونین را
مهار می‌کنند و بر نوراپی‌نفرین اثری ندارند. ریوکستین در مقایسه مستقیم
بالینی با فلوئوکستین، درمان مؤثرتری برای افراد مبتلا به افسردگی شدید
دارای تصویر نامناسب از خود (poor self image) و کم‌انگیزگی بوده است.
|
|
| - کارآئی درمانی:
|
| ریوکستین برای
درمان اختلالات افسردگی حاد و مزمن مانند اختلال افسردگی ماژور و دیستایمی
مؤثر می‌باشد. روکستین همچنین می‌تواند باعث کاهش نسبتاً سریعی در علایم
فوبی اجتماعی شود. ریوکستین به اندازه ایمی‌پرامین مؤثر می‌باشد و ممکن است
در درمان افراد مبتلا به افسردگی شدید از فلوئوکستین مؤثرتر باشد.
|
|
| ارزیابی بالینی
ابتدائی ریوکستین بر روی تطابق اجتماعی، انگیزه تعامل اجتماعی، و سایر
جنبه‌های ارتباط بین فرد و محیط متمرکز شده است. به‌نظر می‌رسد که نقایص
اجتماعی به‌خصوص آنهائی که حول مسئله درک منفی از خود و سطح پائین فعالیت
اجتماعی می‌باشند، به ریوکستین بهتر از فلوئوکستین پاسخ می‌دهند. بنابراین
ریوکستین بهتر از فلوئوکستین پاسخ می‌دهند. بنابراین ریوکستین ممکن است با
افزایش سایق و انگیزه و تسهیل حس کنترل فرد بر روروی زندگی خود، به‌وجود
آمدن انطباق اجتماعی رضایتبخش را تسهیل نماید. این دارو ممکن است به‌خصوص
برای درمان افراد مالیخولیائی که توانائی غلبه بر استرس آنها ضعیف می‌باشد،
مؤثر باشد. ریوکستین برخلاف فلوئوکستین، باعث بهبود کیفیت خواب می‌شود، با
این حال با خواب‌آلودگی در طول روز همراه نمی‌باشد.
|
|
| چون ریوکستین و
SSRIها به‌طور مستقیم بر روی سیستم‌های نوروترانسمیتری جداگانه‌ای اثر
می‌کنند، منطقی است که برای درمان افرادی که افسردگی آنها به هرکدام از
عوامل به تنهائی پاسخ نمی‌دهد، از ترکیب آنها استفاده کنیم. البته تاکنون
شواهد بالینی به نفع استفاده از این ترکیب وجود ندارد.
|
|
| - رهنمودهای بالینی:
|
| بیشتر افراد به ۴
میلی‌گرم دو بار در روز پاسخ می‌دهند؛ حداکثر دوز ۱۰ میلی‌گرم در روز است.
برای سالمندان و افراد مبتلا به نارسائی شدید کلیه باید دوز ریوکستین را
پائین آورد.
|
|
| - احتیاطات و عوارض جانبی:
|
| شایع‌ترین عوارض
جانبی عبارتند از درنگ (hesitancy) ادراری، سردرد، یبوست، احتقان بینی،
تعریق، گیجی، خشکی دهان، کاهش لیبیو و بی‌خوابی. در استفاده درازمدت،
افرادی که ریوکستین مصرف می‌کنند عوارض جانبی بیش از آنچه مصرف دارونما
ایجاد می‌کند، نشان نمی‌دهند.
|
|
| داروهای سه‌حلقه‌ای و چهارحلقه‌ای
|
|
| ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای و چهارحلقه‌ای به‌علت عوارض جانبی‌شان کمتر مورد مصرف قرار می‌گیرند.
|
|
|
|
| MAOIها
ضدافسردگی‌های بسیار مؤثری هستند اما به‌علت احتیاطات غذائی که باید برای
اجتناب از بحران هیپرتانسیو ناشی از تیرامین رعایت شوند و به‌علت تداخل‌های
مضر داروئی کمتر استفاده می‌شوند.
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر