کافئین caffeine

کافئین

کافئین

کافئین، محبوب‌ترین مخدر با استفاده وسیع در آمریکا است. تقریباً نیمی از کل آمریکایی‌ها هر روز قهوه می‌نوشند و بسیاری از افراد نیز کافئین را به شکل‌های دیگری به دلیل اثر مشهور «ضد خواب‌آلودگی» آن مصرف می‌کنند. نوشیدن قهوه قانونی است، حتی از نظر اجتماعی نیز ترویج می‌شود.
 اکثر افراد عقیده دارند که کافئین یک داروی مخدر و واقعا اعتیادآور نیست. قهوه، نوشیدنی‌های غیرالکلی و سایر محصولات حاوی کافئین ممکن است بی‌ضرر به نظر برسند، اما نتایج تحقیقات ده سال گذشته، از ارتباط کافئین با برخی مشکلات خاص سلامت خبر داده است.
کافئین از خانوادة مواد شیمیایی‌ای به نام زانتاین‌ مشتق ‌شده است.
 دو مادة شیمیایی این خانواده یعنی تئوفیلین و تئوبرومین را می‌توان به ترتیب در چای و شکلات یافت.
 زانتاین‌‌ها محرک‌های ملایم سیستم اعصاب مرکزی هستند که هوشیاری ذهنی را افزایش و احساس خستگی را کاهش می‌دهند. از دیگر اثرات این محرک‌ می‌توان به افزایش انقباض ماهیچة قلب، مصرف اکسیژن، متابولیسم و دفع ادرار اشاره کرد. فرد این اثرات را 15 تا 45 دقیقه پس از نوشیدن یک محصول کافئین‌دار احساس می‌کند.
از عوارض جانبی زانتاین‌‌ها نیز می‌توان به ضعف، بی‌خوابی، ضربان نامنظم قلب، گیجی، حالت تهوع، سوء هاضمه و گاهی اوقات فراموشی متوسط اشاره کرد.
برخی افراد سوزش در ناحیة قفسة سینه را نیز تجربه می‌کنند. همانند سایر مخدرها، وضعیت فیزیولوژیک بدن و انتظارات مصرف‌کننده بر اثرات این مخدر اثر می‌گذارد.
محصولات متفاوت کافئین‌دار‌ دارای غلظت‌های متفاوتی از کافئین هستند.
 یک فنجان کوچک قهوه(پنج اونسی)، حاوی 65 تا 115 میلی‌گرم کافئین است. غلظت‌های کافئین در بِرندهای نوشیدنی و نحوه آماده کردن آن با هم متفاوت است. برخی قطعات کوچک شکلات حاوی 15 میلی‌گرم کافئین و تئوبرومین هستند.


شکل 1: کافئین چگونه عمل می‌کند
افزایش فعالیت عصبی ایجاد‌شده توسط کافئین منجر به افزایش ترشح آدرنالین و افزایش تحریک یا واکنش سایر اندام‌های بدن می‌شود. ضربان قلب سریع‌تر می‌شود، فشار خون بالاتر می‌رود، مردمک چشم گشاد‌تر‌ می‌شود، مجاری تنفسی بازتر می‌شوند و سطح قند خون افزایش می‌یابد.
اقتباس از مقالة «کافئین؛ خوب، بد، شاید» نوشتة دکتر شواردز (2008)

شرح موارد داخل عکس:
چپ: کافئین در مغز به گیرنده‌های آدنوزین می‌چسبد.
راست: کافئین با مسدود کردن عملکرد آدنوزین، مغز را فعال نگه می‌دارد و باعث افزایش هوشیاری و بی‌خوابی می‌شود.

جدول 1: محتوای کافئین محصولات متفاوت

محصول	اندازه سرو (میلی گرم)	مقدار کافئین (میلی‌گرم)
قهوه، دم‌کردة اصلی	150	95
قهوه، فوری اصلی	225	62
قهوه، اصلی بدون کافئین	225	2
اسپرسوی اصلی	25	64
چای، سیاه، دم‌‌کرده	225	47
آیس‌تی‌ آریزونا، سیاه	286	31
نس تی	282	15
میزان مورد تایید FDA برای نوشیدنی‌های لایت‌ و کولاها	278	72
کولا، معمولی یا رژیمی	278	29
آبجوی اصلی معمولی یا رژیمی	278	0
نوشیدنی نرم با کافئین بالاتر ( مثل Jolt )	278	43
نوشیدنی انرژی‌زا (مثل Red Bull )	230	75
شکلات پوشیده از دانه‌های قهوه	4 g ( 28 تکه)	336
کوکای هات‌	225	5

USDA National Nutrient Database for Standard Reference,Release 20(2007)


اعتیاد به کافئین
وقتی که اثرات کافئین از بین می‌رود، فرد مصرف‌کننده چه‌بسا احساس کند از نظر ذهنی دچار افت شده و از نظر فیزیکی خسته و ضعیف شده است. برای مقابله با این وضعیت، مصرف‌کنندگان معمولاً یک فنجان دیگر قهوه می‌نوشند. اشتغال و عادت به این روش منجر به تحمل و وابستگی روانی به کافئین می‌شود. تا اواسط دهه 1970، کافئین از نظر پزشکی اعتیادآور محسوب نمی‌شد. مصرف دائمی کافئین و رفتارهای وابسته به آن سندروم «نشئگی ناشی از کافئین‌»یا کافئین‌زدگی (کافئینیسم) نامیده می‌شود.
بی‌خوابی مزمن، عصبانیت فوق‌العاده، برانگیختگی و عصبی‌بودن، اضطراب و تکان‌های ناگهانی و غیرارادی ماهیچه‌ها را می‌توان از جمله علائم «کافئینیسم» برشمرد. ترک کافئین ممکن است موجب سردردهای جدی شود. (برخی از پزشکان از بیمارانشان می‌خواهند که یک تست ساده را از نظر اعتیاد به کافئین بدهند و هیچ چیز کافئین‌داری نخورند، اگر در عرض 4 ساعت دچار سردرد جدی شدند، معتاد به کافئین هستند). چون کافئین دربردارندة معیارهای اعتیاد یعنی تحمل، وابستگی روانی و نشانه‌های ترک است، آن را اعتیادآور می‌دانند.
برای رسیدن به دوز مرگبار کافئین فرد باید 67 تا 100 فنجان قهوه در روز بنوشد. با این حال، چه‌بسا بعد از مصرف 10 فنجان قهوه یا بیشتر در یک دوره 24 ساعته، فرد اختلالات حسی را تجربه کند. این نشانه‌ها شامل شنیدن صدای زنگ در گوش، دیدن نقطه‌هایی پشت چشم، کرخت‌ شدن دست‌ها و پاها و توهم بصری است. بسیاری از افراد در روز 10 فنجان قهوه می‌نوشند و این مصرف سنگین کافئین می‌تواند سلامت آنها را تهدید کند.

سلامت و نگرانی‌های احتمالی در خصوص مصرف‌ کافئین
ارتباط مصرف بلند‌مدت کافئین با بروز بیماری‌های جدی همچنان محل مناقشه‌‌ است. البته هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد استفاده متوسط از کافئین (کمتر از 300 میلی‌گرم در روز، تقریبا 3 فنجان قهوه معمولی) باعث اثرات مضری بر سلامت افراد غیرباردار می‌شود.
به نظر نمی‌رسد که کافئین در بلندمدت سبب افزایش فشارخون شود و با سکته‌ها نیز ارتباط ندارد. هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط میان قهوه و بیماری‌های‌ قلبی هم وجود ندارد. اگرچه افرادی که از ضربان نامنظم قلب رنج می‌برند، باید در مصرف‌ کافئین احتیاط کنند چون اثر کافئین بر افزایش ضربان قلب ممکن است زندگی آنها را تهدید کند. هم قهوه کافئین‌دار و هم قهوه بدون کافئین حاوی موادی هستند که باعث برانگیختگی غشای معده شده و برای افراد دارای زخم معده مضر هستند.
تا سال‌ها مصرف کافئین را با ابتلا به بیماری «فیبروکیستیک پستان» مرتبط می‌دانستند. فیبروکیستیک پستان حالتی است که در آن توده‌های دردناک و غیرسرطانی در پستان پدید می‌آید. اگرچه این نتایج مورد چالش قرار گرفته‌اند، اما بسیاری از پزشکان به بیماران دارای کیست‌های پستانی توصیه می‌کنند که از مصرف کافئین اجتناب کنند. به‌علاوه، برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که دادن دوزهای بسیار بالای کافئین به حیوانات باردار آزمایشگاهی می‌تواند باعث به دنیا آمدن نوزاد مرده یا تولد نسلی با وزن کم یا بدشکلی نوزاد شود. اگرچه تحقیقات به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف متوسط کافئین (کمتر از 300 میلی‌گرم در هر روز) به شکل معناداری بر رشد جنین انسان اثر نمی‌گذارد. با این وجود، معمولا به زنان توصیه می‌شود که مقدار مصرف کافئین را در خلال بارداری کاهش دهند یا از کافئین اجتناب کنند.
opium.site: ترکیب کافئین با الکل یک ترکیب مرگبار و کشنده است.
opium.site: آیا موجودات فرا زمینی (مریخی ها ) قهوه (کافئین ) می خورند ...
opium.site: مصرف متامفتامین با کافئین caffeine and ...
opium.site: کافئین خاصیت ضد سرطان دارد
opium.site: ریتالین کافئین اسید نیکوتینک
opium.site: خشم وراهای پیشگیری از ان در معتادان در حال ترک اعتیاد ...